1. "แม้ยกแผ่นดินทั้งหมดให้แก่คนอกตัญญู ก็ไม่สามารถทำให้เขารู้คุณได้"
2. "คนพูดธรรมะ แต่ไม่ได้ปฏิบัติตามธรรมะที่ตนพูด ย่อมไม่ได้รับผลแห่งธรรมะนั้น เหมือนคน
รับจ้างเลี้ยงโค ย่อมไม่ได้รับผลแห่งเบญจโครส ฉะนั้น"
3. "ม้าอาชาไนยและพระยาช้างชาติกุญชร ที่ฝึกดีแล้ว เป็นสัตว์ประเสริฐ แต่คนผู้ฝึกตนเอง
ได้แล้วประเสริฐกว่านั้น"
4. "เกิดเป็นคนควรอดทนและอดกลั้นต่อถ้อยคำล่วงเกิน ให้เหมือนช้างที่อดทนต่อลูกศร ที่
ปล่อยออกจากแล่งในสงคราม"
5. "ปัญญาชน ย่อมตั้งตนด้วยทุนทรัพย์แม้น้อย เหมือนคนก่อไฟกองน้อย ให้ลุกเป็นกองใหญ่"
6. "ปกติจิตเป็นของละเอียด ชอบเที่ยวไกล ชอบไปดวงเดียวไม่มีสรีระ มีถ้ำคือกายเป็นที่
อาศัย ชนใดสำรวมได้ จะพ้นจากเครื่องผูกมัดทั้งปวง"
7. "ความชนะใดชนะแล้วกลับแพ้ได้ ความชนะนั้นถือเป็น ความชนะธรรมดา แต่ความชนะ
ใดไม่กลับแพ้ ความชนะนั้น ประเสริฐที่สุด"
8. "ร่างกายกับฟองน้ำ มีลักษณะเหมือนกัน ต่างกันที่กาลเวลาเท่านั้น"
9. "พูดดี แต่ไม่ได้ทำดีเหมือนที่พูด ย่อมไร้ผล เหมือนดอกไม้สวยแต่ไร้กลิ่น"
10. "กลิ่นหอมทุกชนิด ทวนลมไม่ได้ แต่กลิ่นคือเกียรติยศชื่อเสียงของคน ทวนลมได้"
11. "คนโง่อยู่บัณฑิตตลอดชีวิต หาได้รสธรรมจากบัณฑิตไม่ เหมือนทัพพีไม่รู้รสแกง"
12. "วิญญูชน เข้าใกล้บัณฑิตแม้ครู่เดียว ย่อมได้รับรสธรรมฉับพลัน เหมือนลิ้นที่รู้รสแกง"
13. "คนพาลมีปัญญาทราม ทำตนให้เป็นดั่งศัตรูของตนอยู่เสมอ เที่ยวสร้างกรรมชั่วต่างๆ
อันเป็นเหตุนำมาซึ่งความเดือดร้อน"
14. "คนชั่วเห็นความชั่วเป็นดุจน้ำผึ้ง ตราบใดที่ความชั่วยังไม่ให้ผล เมื่อใดความชั่วให้ผล
เมื่อนั้น คนชั่วย่อม ประสพทุกข์"
15. "ขึ้นชื่อว่า ศิลปะ บุคคลมีแม้เพียงอย่างเดียวก็เลี้ยงชีพได้"
16. "ผู้มีความเชื่อมั่น มีศีลธรรม มีทรัพย์พร้อมด้วยยศฐาบรรดาศักดิ์ ไปที่ไหนๆ ย่อมได้รับ
การยกย่องนับถือในที่นั้นๆ"
17. "จิต ย่อมมองเห็นความดีความชั่วของตน ดีกว่าที่คนอื่นเห็น"
18. "คนใดมีปัญญา เห็นผู้ว่ากล่าวตักเตือน เป็นเหมือนผู้บอกขุมทรัพย์ พึงคบหาผู้นั้น
เพราะมีแต่คุณไม่มีโทษ"
19. "ชาวนา ไขน้ำเข้านา ช่างไม้ ย่อมไสไม้ ช่างศรย่อมดัดศร บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมฝึกตน"
20. "บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมไม่เอนเอียงในเพราะนินทาสรรเสริญเหมือนภูเขาแท่งทึบ
ไม่สะเทือนด้วยแรงลม"
21. "ลาเป็นสัตว์ชั้นต่ำ ดื่มน้ำหางมีรสอันเลว ย่อมเมา ส่วนม้าอาชาไนย เป็นสัตว์ชั้นสูง ดื่มน้ำ
รสเลิศหาเมาไม่ คนเราก็เหมือนกัน"
22. "การแสดงอาการขึ้นลง เพราะสุขและทุกยของบัณฑิต ย่อมไม่มี"
23. "สิ่งใด ไม่เป็นธรรม บัณฑิตย่อมไม่ปราถนาหาสิ่งนั้น"
24. "ฝูงนกที่บินไปในอากาศ หารอยยากฉันใด จิตของคนที่ทิ้งร่างไป ก็หารอยยากฉันนั้น"
25. "บุญบาป ความดี ความชั่ว สุข ทุกข์ ย่อมไม่มีแก่บุคคล ผู้มีจิตหลุดพ้นแล้ว"
26. "การนอนตื่นสายหนึ่ง เกียจคร้านหนึ่ง เป็นคนมุทะลุหนึ่ง นอนขี้เซาหนึ่ง
เดินทางคนเดียวหนึ่ง การเป็นชู้กับภรรยาของผู้อื่นหนึ่ง เป็นเหตุแห่งความเสื่อม"
27. "ถ้าจำเป็นต้องทำความชั่ว ก็จงอย่าทำความชั่วนั้นบ่อยๆ เพราะการสั่งสมความชั่ว
เป็นเหตุให้เกิดทุกข์"
28. "ถ้าเห็นว่า สิ่งใดดี ก็จงทำสั่งนั้นบ่อยๆ ทำใจให้พอใจในความดีนั้น เพราะการสั่งสมความ
ดี ทำให้เกิดสุข"
29. "คนชั่ว ย่อมเห็นกรรมชั่วว่าดี ตลอดเวลาที่ กรรมชั่วยังไม่ให้ผล เมื่อใดกรรมชั่วให้ผล
ย่อมเห็นกรรมชั่วว่า เป็นความชั่ว"
30. "ไม่ควรดูหมิ่นความชั่วว่าเป็นของเล็กน้อย เพราะทำบ่อยๆ ก็จะกลายเป็นบุคคลที่เต็มไป
ด้วยบาป เหมือนหม้อน้ำ ยังเต็มด้วยน้ำที่ตกลงมาทีละหยด"
โดย สุขพัฒน์ ทองเพ็ง
ที่มา : 2. "คนพูดธรรมะ แต่ไม่ได้ปฏิบัติตามธรรมะที่ตนพูด ย่อมไม่ได้รับผลแห่งธรรมะนั้น เหมือนคน
รับจ้างเลี้ยงโค ย่อมไม่ได้รับผลแห่งเบญจโครส ฉะนั้น"
3. "ม้าอาชาไนยและพระยาช้างชาติกุญชร ที่ฝึกดีแล้ว เป็นสัตว์ประเสริฐ แต่คนผู้ฝึกตนเอง
ได้แล้วประเสริฐกว่านั้น"
4. "เกิดเป็นคนควรอดทนและอดกลั้นต่อถ้อยคำล่วงเกิน ให้เหมือนช้างที่อดทนต่อลูกศร ที่
ปล่อยออกจากแล่งในสงคราม"
5. "ปัญญาชน ย่อมตั้งตนด้วยทุนทรัพย์แม้น้อย เหมือนคนก่อไฟกองน้อย ให้ลุกเป็นกองใหญ่"
6. "ปกติจิตเป็นของละเอียด ชอบเที่ยวไกล ชอบไปดวงเดียวไม่มีสรีระ มีถ้ำคือกายเป็นที่
อาศัย ชนใดสำรวมได้ จะพ้นจากเครื่องผูกมัดทั้งปวง"
7. "ความชนะใดชนะแล้วกลับแพ้ได้ ความชนะนั้นถือเป็น ความชนะธรรมดา แต่ความชนะ
ใดไม่กลับแพ้ ความชนะนั้น ประเสริฐที่สุด"
8. "ร่างกายกับฟองน้ำ มีลักษณะเหมือนกัน ต่างกันที่กาลเวลาเท่านั้น"
9. "พูดดี แต่ไม่ได้ทำดีเหมือนที่พูด ย่อมไร้ผล เหมือนดอกไม้สวยแต่ไร้กลิ่น"
10. "กลิ่นหอมทุกชนิด ทวนลมไม่ได้ แต่กลิ่นคือเกียรติยศชื่อเสียงของคน ทวนลมได้"
11. "คนโง่อยู่บัณฑิตตลอดชีวิต หาได้รสธรรมจากบัณฑิตไม่ เหมือนทัพพีไม่รู้รสแกง"
12. "วิญญูชน เข้าใกล้บัณฑิตแม้ครู่เดียว ย่อมได้รับรสธรรมฉับพลัน เหมือนลิ้นที่รู้รสแกง"
13. "คนพาลมีปัญญาทราม ทำตนให้เป็นดั่งศัตรูของตนอยู่เสมอ เที่ยวสร้างกรรมชั่วต่างๆ
อันเป็นเหตุนำมาซึ่งความเดือดร้อน"
14. "คนชั่วเห็นความชั่วเป็นดุจน้ำผึ้ง ตราบใดที่ความชั่วยังไม่ให้ผล เมื่อใดความชั่วให้ผล
เมื่อนั้น คนชั่วย่อม ประสพทุกข์"
15. "ขึ้นชื่อว่า ศิลปะ บุคคลมีแม้เพียงอย่างเดียวก็เลี้ยงชีพได้"
16. "ผู้มีความเชื่อมั่น มีศีลธรรม มีทรัพย์พร้อมด้วยยศฐาบรรดาศักดิ์ ไปที่ไหนๆ ย่อมได้รับ
การยกย่องนับถือในที่นั้นๆ"
17. "จิต ย่อมมองเห็นความดีความชั่วของตน ดีกว่าที่คนอื่นเห็น"
18. "คนใดมีปัญญา เห็นผู้ว่ากล่าวตักเตือน เป็นเหมือนผู้บอกขุมทรัพย์ พึงคบหาผู้นั้น
เพราะมีแต่คุณไม่มีโทษ"
19. "ชาวนา ไขน้ำเข้านา ช่างไม้ ย่อมไสไม้ ช่างศรย่อมดัดศร บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมฝึกตน"
20. "บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมไม่เอนเอียงในเพราะนินทาสรรเสริญเหมือนภูเขาแท่งทึบ
ไม่สะเทือนด้วยแรงลม"
21. "ลาเป็นสัตว์ชั้นต่ำ ดื่มน้ำหางมีรสอันเลว ย่อมเมา ส่วนม้าอาชาไนย เป็นสัตว์ชั้นสูง ดื่มน้ำ
รสเลิศหาเมาไม่ คนเราก็เหมือนกัน"
22. "การแสดงอาการขึ้นลง เพราะสุขและทุกยของบัณฑิต ย่อมไม่มี"
23. "สิ่งใด ไม่เป็นธรรม บัณฑิตย่อมไม่ปราถนาหาสิ่งนั้น"
24. "ฝูงนกที่บินไปในอากาศ หารอยยากฉันใด จิตของคนที่ทิ้งร่างไป ก็หารอยยากฉันนั้น"
25. "บุญบาป ความดี ความชั่ว สุข ทุกข์ ย่อมไม่มีแก่บุคคล ผู้มีจิตหลุดพ้นแล้ว"
26. "การนอนตื่นสายหนึ่ง เกียจคร้านหนึ่ง เป็นคนมุทะลุหนึ่ง นอนขี้เซาหนึ่ง
เดินทางคนเดียวหนึ่ง การเป็นชู้กับภรรยาของผู้อื่นหนึ่ง เป็นเหตุแห่งความเสื่อม"
27. "ถ้าจำเป็นต้องทำความชั่ว ก็จงอย่าทำความชั่วนั้นบ่อยๆ เพราะการสั่งสมความชั่ว
เป็นเหตุให้เกิดทุกข์"
28. "ถ้าเห็นว่า สิ่งใดดี ก็จงทำสั่งนั้นบ่อยๆ ทำใจให้พอใจในความดีนั้น เพราะการสั่งสมความ
ดี ทำให้เกิดสุข"
29. "คนชั่ว ย่อมเห็นกรรมชั่วว่าดี ตลอดเวลาที่ กรรมชั่วยังไม่ให้ผล เมื่อใดกรรมชั่วให้ผล
ย่อมเห็นกรรมชั่วว่า เป็นความชั่ว"
30. "ไม่ควรดูหมิ่นความชั่วว่าเป็นของเล็กน้อย เพราะทำบ่อยๆ ก็จะกลายเป็นบุคคลที่เต็มไป
ด้วยบาป เหมือนหม้อน้ำ ยังเต็มด้วยน้ำที่ตกลงมาทีละหยด"
โดย สุขพัฒน์ ทองเพ็ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น